arrellar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo transitivo
arrellar
- (Gandaría) Separar unha cría da nai para que deixe de mamar. Aplícase particularmente a separar o becerro da vaca.
Termos relacionados
Traducións
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | arrellar |
| Xerundio | arrellando |
| Participio | arrellado, arrellada, arrellados, arrelladas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | arrello | arrellas | arrella | arrellamos | arrellades | arrellan |
| Copretérito | arrellaba | arrellabas | arrellaba | arrellabamos | arrellabades | arrellaban | |
| Pretérito | arrellei | arrellaches | arrellou | arrellamos | arrellastes | arrellaron | |
| Antepretérito | arrellara | arrellaras | arrellara | arrellaramos | arrellarades | arrellaran | |
| Futuro | arrellarei | arrellarás | arrellará | arrellaremos | arrellaredes | arrellarán | |
| Pospretérito | arrellaría | arrellarías | arrellaría | arrellariamos | arrellariades | arrellarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | arrelle | arrelles | arrelle | arrellemos | arrelledes | arrellen |
| Pretérito | arrellase | arrellases | arrellase | arrellásemos | arrellásedes | arrellasen | |
| Futuro | arrellar | arrellares | arrellar | arrellarmos | arrellardes | arrellaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | arrella | arrelle1 | arrellemos | arrellade | arrellen1 | |
| Negativo | arrelles | arrelle1 | arrellemos | arrelledes | arrellen1 | ||
| Infinitivo conxugado | arrellar | arrellares | arrellar | arrellarmos | arrellardes | arrellaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads