baduar

Verbo

baduar intransitivo

1. Falar moito e sen xeito.
   • Exemplo: O meu tío baduaba moito, sempre a falar e falar.
     

1. Falar moi alto ou berrando.

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	baduar
Xerundio	baduando
Participio	baduado, baduada, baduados, baduadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	badúo	badúas	badúa	baduamos	baduades	badúan
	Copretérito	baduaba	baduabas	baduaba	baduabamos	baduabades	baduaban
	Pretérito	baduei	baduaches	baduou	baduamos	baduastes	baduaron
	Antepretérito	baduara	baduaras	baduara	baduaramos	baduarades	baduaran
	Futuro	baduarei	baduarás	baduará	baduaremos	baduaredes	baduarán
	Pospretérito	baduaría	baduarías	baduaría	baduariamos	baduariades	baduarían
Modo Subxuntivo	Presente	badúe	badúes	badúe	baduemos	baduedes	badúen
	Pretérito	baduase	baduases	baduase	baduásemos	baduásedes	baduasen
	Futuro	baduar	baduares	baduar	baduarmos	baduardes	baduaren
Modo Imperativo	Afirmativo		badúa	badúe1		baduade	badúen1
	Negativo		badúes	badúe1		baduedes	badúen1
Infinitivo conxugado		baduar	baduares	baduar	baduarmos	baduardes	baduaren

1 Vostede(s)

Sinónimos

• latricar
• esbardallar
• larapetar
• laretar
• barallar
• barballar

Termos relacionados

• latricada
• badueiro

Traducións

• Castelán: cotorrear ^(es)