branco

Adxectivo

branco (ms: branco; mpl: brancos; fs: branca; fpl: brancas)

1. De cor branca.
   • Exemplo: Tiña o rostro branco coma a neve.
     

1. De cor tan clara que semella branca.
   • Exemplo: O leite é un líquido branco de sabor doce, viño branco.
     

1. Aplicado ós peixes, dise dos que teñen un contido en graxa do 2% ou menos, o que representa unha achega de menos de 100 calorías por 100 gramos.
   • Termos relacionados: azul (peixe).
2. Aplicado ás carnes, dise das de polo ou coello, en contraposición coa carne vermella do vacún ou porco.
3. Aplicado ó pan, dise do feito con fariña triga, en contraposición ó pan moreno (feito con fariña centea) ou á boroa (con fariña milla).
4. Caldo resultado da cocción de carne ou ósos, sen graxa nin outros ingredientes.
   • Exemplo: Prepáralle un caldo branco e xa verás que ben lle acae.
     

1. Refirido á raza humana, de pel de cor clara.
   • Exemplo: As persoas de raza branca son máis sensibles ós efectos nocivos do sol.
     

1. • Sinónimos: caucásico.
   • Observacións: U. t. c. s.: Os brancos asoballaron os negros sistematicamente.

Traducións

• Francés: blanc ^(fr).

Adxectivo

branco (ms: branco; mpl: brancos; fs: branca; fpl: brancas)

1. Branco.

Descendentes

• A fala: blãcu
• Galego: branco
• Portugués: branco
  • Angolar: baanku
  • Crioulo da Guinea-Bissau: branku
  • Crioulo indoportugués: branco
  • Caboverdiano: bránku
  • Crioulo de Korlai: brak
  • Kristang: brangku
  • Principense: baanku
  • Santomense: blanku

Substantivo masculino

branco (sg: branco; pl: brancos)

1. Branco.