estrangular

Verbo transitivo

estrangular

1. Apertar a gorxa a unha persoa ou a un animal, impedíndolle a respiración.
   • Exemplo: Aquela camisola que lle prestaran, estrangulábao.
     

1. Matar por asfixia a unha persoa ou a un animal, apertándolle a gorxa.
   • Exemplo: Morreu estrangulado polo seu propio fillo.
     

1. (Cirurxía) Interceptar a comunicación dos vasos dunha parte do corpo por medio de presión ou ligadura.

Sinónimos

• (só para os termos da lingua común) esganar

Verbo

estrangular

1. Estrangular.