inducir

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Verbo

inducir

1. (completar)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	inducir
Xerundio	inducindo
Participio	inducido, inducida, inducidos, inducidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	induzo	induces	induce	inducimos	inducides	inducen
	Copretérito	inducía	inducías	inducía	induciamos	induciades	inducían
	Pretérito	inducín	induciches	induciu	inducimos	inducistes	induciron
	Antepretérito	inducira	induciras	inducira	induciramos	inducirades	induciran
	Futuro	inducirei	inducirás	inducirá	induciremos	induciredes	inducirán
	Pospretérito	induciría	inducirías	induciría	induciriamos	induciriades	inducirían
Modo Subxuntivo	Presente	induza	induzas	induza	induzamos	induzades	induzan
	Pretérito	inducise	inducises	inducise	inducísemos	inducísedes	inducisen
	Futuro	inducir	inducires	inducir	inducirmos	inducirdes	induciren
Modo Imperativo	Afirmativo		induce	induza1		inducide	induzan1
	Negativo		induzas	induza1		induzades	induzan1
Infinitivo conxugado		inducir	inducires	inducir	inducirmos	inducirdes	induciren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: inducir ^(es).

Verbo

inducir

1. Inducir.