postergar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo transitivo
postergar
- Actuar de xeito que se mostre que se considera a unha persoa de menor valía do que outra ou outras.
- Exemplo: A Xoel postergouno para desenvolver ese cargo.
- Exemplo: A Xoel postergouno para desenvolver ese cargo.
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
| Infinitivo | postergar |
| Xerundio | postergando |
| Participio | postergado, postergada, postergados, postergadas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | postergo | postergas | posterga | postergamos | postergades | postergan |
| Copretérito | postergaba | postergabas | postergaba | postergabamos | postergabades | postergaban | |
| Pretérito | posterguei | postergaches | postergou | postergamos | postergastes | postergaron | |
| Antepretérito | postergara | postergaras | postergara | postergaramos | postergarades | postergaran | |
| Futuro | postergarei | postergarás | postergará | postergaremos | postergaredes | postergarán | |
| Pospretérito | postergaría | postergarías | postergaría | postergariamos | postergariades | postergarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | postergue | postergues | postergue | posterguemos | posterguedes | posterguen |
| Pretérito | postergase | postergases | postergase | postergásemos | postergásedes | postergasen | |
| Futuro | postergar | postergares | postergar | postergarmos | postergardes | postergaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | posterga | postergue1 | posterguemos | postergade | posterguen1 | |
| Negativo | postergues | postergue1 | posterguemos | posterguedes | posterguen1 | ||
| Infinitivo conxugado | postergar | postergares | postergar | postergarmos | postergardes | postergaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads