rexeitar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo transitivo
rexeitar
- Non aceptar.
- Desaprobar, invalidar ou non admitir unha conduta, acción, idea, proposta, afirmación, solicitude, invitación, orde, etc.
- Resistir ou repeler unha forza contraria.
- Impedir que algo ou alguén chegue ou entre nun lugar.
- Obrigar a alguén afastarse.
- (Medicina) Non admitir un corpo un transplante.
Traducións
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | rexeitar |
| Xerundio | rexeitando |
| Participio | rexeitado, rexeitada, rexeitados, rexeitadas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | rexeito | rexeitas | rexeita | rexeitamos | rexeitades | rexeitan |
| Copretérito | rexeitaba | rexeitabas | rexeitaba | rexeitabamos | rexeitabades | rexeitaban | |
| Pretérito | rexeitei | rexeitaches | rexeitou | rexeitamos | rexeitastes | rexeitaron | |
| Antepretérito | rexeitara | rexeitaras | rexeitara | rexeitaramos | rexeitarades | rexeitaran | |
| Futuro | rexeitarei | rexeitarás | rexeitará | rexeitaremos | rexeitaredes | rexeitarán | |
| Pospretérito | rexeitaría | rexeitarías | rexeitaría | rexeitariamos | rexeitariades | rexeitarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | rexeite | rexeites | rexeite | rexeitemos | rexeitedes | rexeiten |
| Pretérito | rexeitase | rexeitases | rexeitase | rexeitásemos | rexeitásedes | rexeitasen | |
| Futuro | rexeitar | rexeitares | rexeitar | rexeitarmos | rexeitardes | rexeitaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | rexeita | rexeite1 | rexeitemos | rexeitade | rexeiten1 | |
| Negativo | rexeites | rexeite1 | rexeitemos | rexeitedes | rexeiten1 | ||
| Infinitivo conxugado | rexeitar | rexeitares | rexeitar | rexeitarmos | rexeitardes | rexeitaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads