suscitar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo transitivo
suscitar
- Ser a razón de que se produza [algo].
Traducións
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | suscitar |
| Xerundio | suscitando |
| Participio | suscitado, suscitada, suscitados, suscitadas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | suscito | suscitas | suscita | suscitamos | suscitades | suscitan |
| Copretérito | suscitaba | suscitabas | suscitaba | suscitabamos | suscitabades | suscitaban | |
| Pretérito | suscitei | suscitaches | suscitou | suscitamos | suscitastes | suscitaron | |
| Antepretérito | suscitara | suscitaras | suscitara | suscitaramos | suscitarades | suscitaran | |
| Futuro | suscitarei | suscitarás | suscitará | suscitaremos | suscitaredes | suscitarán | |
| Pospretérito | suscitaría | suscitarías | suscitaría | suscitariamos | suscitariades | suscitarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | suscite | suscites | suscite | suscitemos | suscitedes | susciten |
| Pretérito | suscitase | suscitases | suscitase | suscitásemos | suscitásedes | suscitasen | |
| Futuro | suscitar | suscitares | suscitar | suscitarmos | suscitardes | suscitaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | suscita | suscite1 | suscitemos | suscitade | susciten1 | |
| Negativo | suscites | suscite1 | suscitemos | suscitedes | susciten1 | ||
| Infinitivo conxugado | suscitar | suscitares | suscitar | suscitarmos | suscitardes | suscitaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads