termar

Verbo transitivo

termar

1. Poñer certas partes do corpo ou un instrumento con respecto a [algo ou alguén] de forma que permita telo.
   • Sinónimos: agarrar, aguantar, coller, soster, suxeitar, ter man de, tomar.

Traducións

• Castelán: agarrar ^(es), coger ^(es), tomar ^(es).
• Francés: prendre ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	termar
Xerundio	termando
Participio	termado, termada, termados, termadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	termo	termas	terma	termamos	termades	terman
	Copretérito	termaba	termabas	termaba	termabamos	termabades	termaban
	Pretérito	termei	termaches	termou	termamos	termastes	termaron
	Antepretérito	termara	termaras	termara	termaramos	termarades	termaran
	Futuro	termarei	termarás	termará	termaremos	termaredes	termarán
	Pospretérito	termaría	termarías	termaría	termariamos	termariades	termarían
Modo Subxuntivo	Presente	terme	termes	terme	termemos	termedes	termen
	Pretérito	termase	termases	termase	termásemos	termásedes	termasen
	Futuro	termar	termares	termar	termarmos	termardes	termaren
Modo Imperativo	Afirmativo		terma	terme1	termemos	termade	termen1
	Negativo		termes	terme1	termemos	termedes	termen1
Infinitivo conxugado		termar	termares	termar	termarmos	termardes	termaren

1 Vostede(s)