trinchar

Verbo transitivo

trinchar

1. Cortar en anacos, especialmente unha peza de carne de tamaño grande para servila

Traducións

• Alemán: tranchieren ^(de), zerlegen ^(de)
• Castelán: trinchar ^(es).
• Catalán: trinxar ^(ca).
• Francés: trancher ^(fr)
• Inglés: carve ^(en)
• Italiano: trinciare ^(it), scalcare ^(it)
• Portugués: trinchar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	trinchar
Xerundio	trinchando
Participio	trinchado, trinchada, trinchados, trinchadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	trincho	trinchas	trincha	trinchamos	trinchades	trinchan
	Copretérito	trinchaba	trinchabas	trinchaba	trinchabamos	trinchabades	trinchaban
	Pretérito	trinchei	trinchaches	trinchou	trinchamos	trinchastes	trincharon
	Antepretérito	trinchara	trincharas	trinchara	trincharamos	trincharades	trincharan
	Futuro	trincharei	trincharás	trinchará	trincharemos	trincharedes	trincharán
	Pospretérito	trincharía	trincharías	trincharía	trinchariamos	trinchariades	trincharían
Modo Subxuntivo	Presente	trinche	trinches	trinche	trinchemos	trinchedes	trinchen
	Pretérito	trinchase	trinchases	trinchase	trinchásemos	trinchásedes	trinchasen
	Futuro	trinchar	trinchares	trinchar	trincharmos	trinchardes	trincharen
Modo Imperativo	Afirmativo		trincha	trinche1	trinchemos	trinchade	trinchen1
	Negativo		trinches	trinche1	trinchemos	trinchedes	trinchen1
Infinitivo conxugado		trinchar	trinchares	trinchar	trincharmos	trinchardes	trincharen

1 Vostede(s)