Գևորգ Աբաջյան

Գևորգ Համբարձումի Աբաջյան (դեկտեմբերի 12, 1920(1920-12-12), Շնող, Բորչալուի գավառ, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն - հոկտեմբերի 8, 2002(2002-10-08)^[1], Երևան, Հայաստան), հայ թատերագետ, գրականագետ։ Բանասիրական գիտությունների թեկնածու (1956 թ.), ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1972 թ.)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբաջյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գևորգ Աբաջյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 12, 1920(1920-12-12)
Ծննդավայր	Շնող, Բորչալուի գավառ, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն
Մահացել է	հոկտեմբերի 8, 2002(2002-10-08)[1] (81 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Գերեզման	Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Կրթություն	Լենինականի մանկավարժական ինստիտուտ (1941)
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների թեկնածու (1956)
Մասնագիտություն	գրականագետ և թատերագետ
Աշխատատու	Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն, Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտե և Հայոց Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ
Ամուսին	Վարդուհի Վարդերեսյան
Պարգևներ և մրցանակներ	և

Վլադիմիր Աբաջյանի եղբայրն է, Վարդուհի Վարդերեսյանի՝ ամուսինը։

Կենսագրություն

Ծնվել է Շնող գյուղում (այժմ՝ Լոռու մարզում)։ Ավարտել է Լենինականի մանկավարժական ինստիտուտը (1941 թ.)։ 1945 թվականից՝ Լենինականի թատրոնի դերասան, 1957-1976 թթ. աշխատել է ՀԽՍՀ հեռուստառադիոպետկոմում, 1979-1989 թթ.՝ Սփյուռքահայության հետ մշակութային կապի կոմիտեում, 1995-2000 թթ.՝ Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտում։

Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողություններին։

Աշխատությունները նվիրված են հայ թատրոնի պատմության և առանձին դերասանների ստեղծագործությունների հարցերին^[2]։

Ընտանիքը

• Եղբայրը՝ Վլադիմիր Աբաջյան, դերասան^[3]
• Կինը՝ Վարդուհի Վարդերեսյան, դերասանուհի
• Ավագ որդին՝ Վահրամ Աբաջյան, դիվանագետ
• Կրտսեր որդին՝ Սուրեն Աբաջյան, դաշնակահար^[4]

Երկեր

Գրքեր

• Սուրեն Սուրենյան, Ե., ՀԹԸ, 1959, 106 էջ։
• Իսահակ Ալիխանյան (կյանքն ու գործունեությունը), Ե., Հայաստան, 1967, 171 էջ։
• Անահիտ Մկրտումյան (դերասանուհու մասին), Ե., Ա. հ., 1972, 96 էջ։
• Կարապետ Արծրունյան (դերասանի մասին), Ե., Ա. հ., 1972, 16 էջ։
• Էլզա Շահինյան (դերասանուհու մասին), Ե., ՀԹԸ, 1975, 98 էջ։
• Թատրոնի սիրով (հայ բեմի գործիչներ), Ե., ՀԹՀ, 1975, 163 էջ։
• Ժան Էլոյան (դերասանի կյանքն ու բեմական գործունեությունը), Ե., ՀԹՀ, 1976, 106 էջ։
• Մի կյանքի պատմություն (արվեստագետ մարտիկը), Ե., Ա. հ., 1979, 72 էջ։
• Արտիստը ինչպես տեսա (հուշեր), Ե., Սովետական գրող, 1980, 352 էջ։
• Գուրգեն Հակոբյան (կյանքը և ստեղծագործական ուղին), Ե., ՀԹԸ հրատ., 1983, 105 էջ։
• Ալեքսանդր Հովհաննիսյան Ե., ՀԹՀ, 1984, 94 էջ։
• Արտիստը ինչպես տեսա (հուշեր), Ե., Սովետական գրող, 1986, 352 էջ։
• Վաղինակ Մարգունի (ստեղծագործական դիմանկար), Ե., ՀԹԸ, 1987, 122 էջ։
• Երկու դիմանկար (Ասյա Բերոյան, Արամ Ռշտունի), Ե., ՀԹԳՄ, 1990, 76 էջ։
• Գյումրի թատրոնի մարդիկ, Լոս Անջելես, տպ. Հ. և Գ. Թէրճանեան եղբայրների, 1994, 340 էջ։
• Թատերական ակնթարթներ (ակնարկների ընտրանի), Ե., Անահիտ, 1996, 189 էջ։
• Հայոց ցեղասպանության անդրադարձը Վահրամ Փափազյանի արվեստում, Ե., 1997, 52 էջ։
• Սաբրինա Գրիգորյան, Ե., Հայ Էդիթ, 2000, 93 էջ։
• Ավետիք Իսահակյանը և հայոց ողբերգությունը, Ե., Ա. հ., 2001, 300 էջ։
• Մայրանուշ Պարոնիկյան (կյանքն ու գործունեությունը), Ե., Ա. հ., 2001, 48 էջ։
• Վահրամ Փափազյանի գրչի սխրանքը, Ե., Մաշտոց, 2004, 46 էջ։
• Փշրանքներ փշրված իմ կյանքից (հուշագրություն), Ե., Գրաբեր, 2013, 160 էջ։

Մամուլ

• Լենինի կերպարը հայ բեմում։ «Գրական թերթ», 1969, № 6: