Վեգա-1
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վեգա-1 (ռուս.՝ Вега-1), խորհրդային ավտոմատ միջմոլորակային կայան, որը նախատեսված էր Վեներայի և Հալլեյի գիսաստղի հետազոտությունների համար, այս նպատակով արձակված զույգ կայաններից առաջինը։ Արձակվել է 1984 թվականի դեկտեմբերի 15-ին։
Կազմակերպություն | ![]() |
---|---|
Հիմնական կապալառուներ | Լավոչկինի ԳԱՄ |
COSPAR ID | 1984-125A[1] |
NSSDCA ID | 1984-125A |
SCN | 15432 |
Գործարկման ամսաթիվ | 1988 դեկտեմբերի 15, 09:16:24 UTC[1] |
Գործարկման վայր | Բայկոնուր |
Գործարկման հրթիռ | Պրոտոն |
Զանգված | 4840 կգ[2] |
Կայանը նախագծվել է Վեներա ծրագրի կայանների հենքի վրա։ Կայանները կառուցվել են, որպես 5ՎԿ հենք Լավոչկինի անվան գիտա-արտադրական միավորումում։ Վեգա անվանումը ծագում է Վեներա և Հալլեյ անվանումներից (համապատասխանաբար՝ Венера և Галлей, ռուսերեն «Վեներա» և «Հալլեյ» բառերը)։
Վեգա-1-ը սնուցվում էր երկու մեծ արևային մարտկոցներով։ Գիտական գործիքները ներառում էին՝ ալեհավաք, տեսախցիկներ, սպեկտրոմետր, մագնիսաչափեր, պլազմային զոնդեր և այլն։ Կայանի զանգվածը կազմում էր 4,920 կգ, դրանք արձակվել են Պրոտոն կրող հրթիռներով Բայկոնուր տիեզերակայանից։ Կայանի վրա տեղադրված էր հատուկ վահան գիսաստղի փոշուց պաշտպանելու համար[3]։