Kebab

Kebab (kebap, kabab, kebob, kabob, kibob, kebhav, utawa kephav) ya iku daging sing cara pamasaké disunduki nganggo sunduk utawa sujèn utawa saka gagang wesi.^[1] Hidangan iki lumrahé tinemu ing masakan Laut Tengah, masakan Kaukasus, masakan Asia Tengah, masakan Asia Kidul lan masakan ing nagara-nagara liyané kaya ta Afrika.^[1]

saka kiwa marak tengen: chenjeh kebab, kebab koobideh, lan jujeh kebab ing rumah makan Afganistan

Kebab Döner

Daging kang lumrahé dianggo nggawé kebab yaiku daging wedhus gibas lan daging sapi, utawa kadhang-kadhang uga nggunakaké daging wedhus, daging pitik, iwak, utawa kerang utawa buku.^[2] Kebab daging babi uga kaloka kanthi ing masakan Armenia, Bulgaria, Siprus, Yunani, lan nagara pérangan Goa ing India.^[2]

Ètimologi

Jeneng kebab asalé saka Basa Pèrsi: kabab (کباب).^[3] Kebab tegesé daging goreng, dudu daging panggang/bakar.^[2] Tembung kabab uga ana uga kang ngarani asalé saka basa Aram: כבבא kabbābā.^[3] Saliyané iku ana uga kang ngarani asalé saka basa Akkadia: kabābu kang tegesé "bakar, panggang".^[3] Nalika abad kaping 14,kebab duwé sinonim karo tabahajah, yaiku hidangan kang wujud daging kang dikethok lan digoréng ing basa Pèrsi.^[3] Ing buku-buku kang ditulis nganggo basa Turki, istilah kebab utawa daging wedhus gibas kang dikethok-kethok utawa dicacah.^[1] Istilah kebab lagi duwé teges daging panggang (shish kebab) nalika jaman Kesultanan Utsmaniyah, nanging isih ana istilah liyané kang luwih kuna kanggo daging panggang, yaiku shiwa` (شواء) kang asalé saka basa Arab.^[3] Sanajan ngono, kebab isih duwé teges istilah asliné nalika ing masaka semur, kaya ta tas kebab (kebab ing jero mangkok) saka Turki.^[3] Ing masakan Mesir ana masakan semur daging sapi lan bawang bombay, masakan iki diarani kebab halla.^[3]