მათხოჯი

მათხოჯი — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ხონის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: ლეფილიე, სუხჩა, ხიდი). მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე, მდინარე ცხენისწყლის მარცხენა ნაპირას. ხონი-მარტვილის სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის საავტომობილო გზაზე. ზღვის დონიდან 170 მეტრი, ხონიდან 7 კილომეტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა.^[2] სოფლის მიდამოებშია ჭირკარის მღვიმე.

სოფელი
მათხოჯი
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	იმერეთის მხარეიმერეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ხონის მუნიციპალიტეტი
თემი	მათხოჯი
კოორდინატები	42°23′11″ ჩ. გ. 42°26′26″ ა. გ.
პირველი ხსენება	XVI საუკუნე
ცენტრის სიმაღლე	170 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	1389[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,9 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995
საქართველო იმერეთის მხარე

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1389 ადამიანი.

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
2002[3]	1943	918	1025
2014[1]	1389	687	702

ისტორია

სოფელი ისტორიულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია XVI საუკუნის I ნახევარში. სოფლის მახლობლად 1789 წელს გაიმართა მათხოჯის ბრძოლა. მათხოჯში შემორჩენილია ადრეფეოდალური ხანის ორი ციხის ნანგრევები. ერთი ციხესიმაგრიდან მხოლოდ საძირკველია დარჩენილი, მეორე, ოთხკუთხა კოშკითა და გალავნით, შედარებით უკეთაა შემონახული. XIX საუკუნეში მათხოჯში იდგა შუაფეოდალური ხანის ეკლესია. ერთი ცნობით, იგი 1209 წელს იყო აგებული.

სოფელში აგრეთვე დგას წმინდა ბასილის გუმბათოვანი ეკლესია, რომლის დასავლეთ ფასადზე ჩასმულ ფილაზე ამოკვეთილია მხედრული დამწერლობით შესრულებული სამშენებლო წარწერა. მასში მოცემულია ეკლესიის აგების თარიღი (1864 წელი) და მოხსენიებულნი არიან ეკლესიის მაშენებელი მღვდლები — იოანე მელაძე და გიორგი ჩიმაკაძე. სოფელში არის ასევე წმინდა ნინოს დედათა მონასტერი (1874–1915), რომლის კედლებში ჩატანებულია XIII საუკუნის ეკლესიის ჩუქურთმებიანი ქვები.

ცნობილი ადამიანები

სოფელში დაიბადა ენათმეცნიერი შოთა ძიძიგური და სამსონ ფირცხალავა.

ლიტერატურა

• ბოჭორაძე გ., იმერეთი, თბ., 1995;

• ფაილოძე ა., „სოფელ მათხოჯის სიძველენი“ // ჟურ. ძეგლის მეგობარი, №. [83] თბილისი: საბჭოთა საქართველო, 1989 წელი. — გვ. 88

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 357.

რესურსები ინტერნეტში

• თ. ბერაძე, ენციკლოპედია „საქართველო“