Prang Song Phi Nong
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Prang Song Phi Nong ( ថៃ : ปรางค์สองพี่น้อง) គឺជាប្រាសាទខ្មែរមួយ ដែលមានទីតាំងនៅប្រទេសថៃ ក្នុង ឧទ្យានប្រវត្តិសាស្ត្រ Sri Thep ( ខេត្ត ពេជ្របូរណ៍ )។
វាជាទីសក្ការៈដ៏ធំមួយដែលស្ថិតនៅខាងក្នុងបរិវេណស៊ីទេព។ វាជារចនាបថខ្មែរ ហើយមានអាយុកាលតាំងពីសតវត្សទី ១២។ អ្នកភូមិហៅប៉មធំ ភី មានន័យថា បងធំ ឬប្អូនជាភាសាថៃ ហើយប៉មតូច ណង មានន័យថា ប្អូនប្រុស ឬប្អូនស្រី ប្រាង្គទាំងពីរសង់លើ ថ្មបាយក្រៀម តែមួយ។
នៅចុងផ្លូវធ្វើ អំពីថ្មបាយក្រៀម ប្រាង្គធំមានកម្ពស់ប្រហែល ៧ ម៉ែត្រ ធ្វើអំពីឥដ្ឋលើមូលដ្ឋាន ថ្មបាយក្រៀម ហើយបែរមុខទៅទិសខាងលិច។ វាមានបន្ទប់ការ៉េតែមួយហៅថា garbhaghra ដែលត្រូវបានប្រើសម្រាប់ដាក់តាំងរូបចម្លាក់ដ៏ពិសិដ្ឋ។ ជញ្ជាំងទាំងបីនៃបន្ទប់នេះមានជ្រុងរាងត្រីកោណដែលអាចប្រើសម្រាប់ដាក់ទៀនឬរូបបដិមាសាសនា។
ខាងត្បូងប៉មធំ មានប៉មតូចជាង។ ពេលគេរកឃើញនៅសល់តែបាតប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែផ្នែកខាងលើត្រូវបានមន្ទីរវិចិត្រសិល្បៈថៃជួសជុលឡើងវិញ ; ធ្នឹម ឧមាមហេស្វរ [១] ត្រូវបានដាក់ឱ្យនៅនឹងកន្លែង ដែលជាធ្នឹមតែមួយគត់ដែលបានរកឃើញពេញលេញនៅក្នុងក្រុង Si Thep ។
ក្រៅពីប៉មទាំងពីរនេះ នៅមានប្រាសាទតូចៗមួយចំនួននៅក្បែរនោះ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការជីកកកាយនាពេលថ្មីៗនេះ ធាតុស្ថាបត្យកម្មត្រូវបានគេរកឃើញ រួមទាំងធ្នឹម និងសសរថ្មតុបតែងដែលមានអាយុកាលតាំងពី សតវត្សទី 12 ។ មួយក្នុងចំនោមធ្នឹមទាំងនេះតំណាងឱ្យ ព្រះសិវៈ ។ លិង្គមួយ យូនី និងតំណាងនៃ Nandin Bull ត្រូវបានរកឃើញផងដែរ។ អ្នកបុរាណវត្ថុវិទូបានសន្និដ្ឋានថាវាជាជម្រកហិណ្ឌូឧទ្ទិសដល់ព្រះសិវៈដែលបានសាងសង់ឡើងនៅប្រហែល សតវត្សទី 12 ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គោឈ្មោល យ៉ូនី និង ណាឌីន ត្រូវបានគេកប់នៅក្រោមអគារ ដែលហាក់ដូចជាបង្ហាញពីសម័យអន្តរកាលរវាងព្រហ្មញ្ញសាសនា និងពុទ្ធសាសនា មហាយាន ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទ ជ័យវរ្ម័នទី៧ (១១៨១-១២១៧) អ្នកគ្រប់គ្រងអាណាចក្រខ្មែរ។
Remove ads
រូបថត
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads