វត្តឥន្ទារាម
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
វត្តឥន្ទារារាមវរវិហារ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជា វត្តឥន្ទារាម ( ថៃ: วัดอินทารามวรวิหาร, วัดอินทาราม ) គឺជាវត្តអារាមរាជវង្សលំដាប់ទីបី ក្នុងតំបន់បាងយីរឿ ស្រុកធនបុរី ក្រុងបាងកក។ ប្រាសាទនេះត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជា "វត្តអារាមររបស់ស្តេចមហាតាកស៊ីន " (១៧៦៧-១៧៨២)។
 | អត្ថបទនេះ ត្រូវការការដកស្រង់ ឬ ឯកសារយោងបន្ថែមសម្រាប់ការផ្ទៀងផ្ទាត់ (March 2021) |
កុំភាន់ច្រឡំជាមួយ Wat Intharawihan។
.jpg)
វត្តដែលកសាងឡើងក្នុងសម័យអយុធ្យា វត្តនេះមានឈ្មោះជាច្រើនគឺ "វត្តបាងយីរឿននក" (วัดบางยี่เรือนอก) "វត្តសួនព្លូ" (วัดสวนพลู) ឬ "វត្តបាងយីរឿថៃ" (วัดบางยี่เรือไทย) ល។ វាត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញដោយព្រះបាទតាកស៊ីន ដែលក្រោយមកបានប្រគល់ឋានៈជាវត្តអារាមរាជវង្ស។ វាជាព្រះវិហារដែដែលព្រះអង្គចូលចិត្តជាទីដែលព្រះអង្គមកស្នាក់នៅមួយយប់ដើម្បីសមាធិ និងគោរពសិក្ខាបទសាសនា។
នៅឆ្នាំ១៧៨២ វត្តនេះត្រូវបានប្រើសម្រាប់តម្កល់ព្រះមេរុរបស់អតីតស្តេចតាកស៊ីន និងក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ ហើយនៅខាងក្នុងវត្តក៏មានចេតិយ មួយគូដែលមានផេះរបស់ព្រះអង្គ និងមហេសីរបស់ព្រះអង្គផងដែរ។ វារក្សាឋានៈជាវត្តរាជវង្សពេញមួយរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទរាមាទី១ (១៧៨២-១៨០៩) ដោយមានព្រះសង្ឃជាន់ខ្ពស់បីអង្គគ្រប់គ្រងវត្ត។ ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទរាមាទី៣ (១៨២៤-១៨៥១) បុព្វបុរសជនជាតិ មន -ពែរ្ស ព្រះយាស្រីសហទេព (ទងពេង) បានជួសជុលវាម្តងទៀត ហើយបានសុំឱ្យស្តេចប្រទានឋានៈជាវត្តរាជ។ សំណើនេះត្រូវបានអនុញ្ញាត ប៉ុន្តែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពទាបជាងមុន។ វត្តឥន្ទារាមមានឈ្មោះនៅសម័យបច្ចុប្បន្ន។ [១] [២]
វត្តឥន្ទារាមត្រូវបានចុះបញ្ជីជាបេតិកភណ្ឌជាតិដោយនាយកដ្ឋានវិចិត្រសិល្បៈ តាំងពីឆ្នាំ១៩៤៩។
Remove ads
ឯកសារយោង
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads