D

 Binêre herwiha: d, -d, û -d-

Navzimanî

Sembol

1. 500 (bi hejmarên romî)
2. dewteryûm (madeyek e)
3. nîşana tirimpêlên Almanyayê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Qoser)^ⓘ

Tîp

D (hûrek d)

1. Pêncemîn herfa alfabeya kurdî-latînî û hevdenga ya kurdî-erebî û Д ya kurdî-krîlî ye.
   Konsonanteke girok ya pidûyî ya bilerz e anku di di derxistina wê de hewa tê sekinandin û ziman bi pidûyan dikeve û perdeya dengî dilerize.
   Li destpêk, nav û dawiya peyvê peyda dibe lê li dawiyê di peyvên xwemalî de di kurmancî de nîne yan nadir e

Bi alfabeyên din

• kurdî-krîlî: Д

Hûrek

• d

Bide ber

• di

Etîmolojî

Ji latînî etrûskî ji yûnanî () ji fenîkî (delt: derî, dergeh) misrî

(derî, dergeh). Heman herfa fenîkî herwiha serekaniya ܕ ya aramî, د ya erebî, ד ya îbrî, դ ya ermenî û д ya krîlî ye jî.

Têkildar

Tîpên alfabeyên kurdî

• Tîpên gir (girek): A B C Ç D E Ê F G H I Î J K L M N O P Q R S Ş T U Û V W X Y Z – Ḧ Ẍ '
• Tîpên hûr (hûrek): a b c ç d e ê f g h i î j k l m n o p q r s ş t u û v w x y z – ḧ ẍ '
  • Tîpên dengdêr: a e ê i î o u û
  • Tîpên bêdeng: b c ç d f g h j k l m n p q r s ş t v w x y z
• Tîpên kirmaşanî: girek: hûrek: (ll, ) (ng) (rr, ) ()
• Tipên soranî: Hejmar:

Tirkî

Sembol

1. (erdnîgarî) Rh, rojhilat.

Têkildar

Etîmolojî

Kurteya .