cesed

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: ce·sed

Navdêr

cesed n

1. leş, kelex, term, ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Peyweste divê bi hev bin eşbah
  Can û cesedan ko ittihad in
  We-l-ma'u lehu l-mizacu bi-r-rah — ()

Bi alfabeyên din

Hevmane

• beden
• gewde
• kelex
• leş

Etîmolojî

Ji erebî (), hevreha גושדא (gûşda) ya aramî, wek ceset ketiye tirkî jî.

Jê

• cesedî
• bcesednas
• cesednasî
• cesedparêz
• cesedparêzî

Nêzîk

• bejn

Werger

• Almanî:  →  m
• Erebî: ^?
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,
• Tirkî:  → ,  → ,  →