dilbij

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: dil‧bij

Navdêr

Tewandina dilbij
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilbij	dilbij
Îzafe	dilbijê	dilbijên
Çemandî	dilbijî	dilbijan
Nîşandera çemandî	wî dilbijî	wan dilbijan
Bangkirin	dilbijo	dilbijino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dilbijek	dilbijin
Îzafe	dilbijekî	dilbijine
Çemandî	dilbijekî	dilbijinan

dilbij n

1. evîndar, hezker, aşiq, sewdayî
   • Hemî kes dilbijê wê bejn û bala wek neya avî
     Tenê ê ko perîşan û ceger xwîn maye Seyda ye — ()
   • tu şêrgelê xwe nadî bi kehramin
     dilbijê bejn û bala wî me ez îro? — ()
   • Dibe ku em dilbijê bûka şiîrê bin û bixwazin zûbizû bi dîdara çavê me ronî bibe. — ()

Etîmolojî

dil + bijîn - -în

Jê

• dilbijî
• dilbijîtî

Werger

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
dilbij	dilbijtir	herî dilbij (merkezî) tewrî dilbij (rojavayî)

dilbij

1. evîndar, hezker, aşiq, sewdayî
   • Bayê dilistana min î dilbij şa dike gul û çîçekên gulîstana dilistana min... — ()
   • Çiqas meyê hêvî daba nifşê nûhatî , nifşê dilbij û dilşewat ji çand , tore û zimanê kurdî re! — ()
   • Dil diguve, dil diguve... kurmekî bêdev e; mîrato çi jî dilbij e, dimije xwînê! — ()
2. arezûmend, meyildar, mereqdar
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Etîmolojî

dil + bijîn - -în

Jê

• dilbijî
• dilbijîtî

Werger