fail

Kurmancî

Navdêr

fail m yan n li gorî maneyê

1. Kesê ku tiştekî dike yan tiştek kiriye.

   Hevmane: biker

   • Ey bed'emelo tu qenc dizanî
     Tu qa'il û fa'il û xwidan î
     Ney bûm di 'alema nepestan — ()
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. (rêzimanî) Kes yan tiştê ku tiştekî dike.

   Hevmane: kirde, subje, kirar, sûje

   Di hevoka "Ew nanî dixwe." de "ew" kirar e, "nanî" bireser e û "dixwe" lêker e.

Herwiha

• faîl

Etîmolojî

ji erebî (fa'il), hevreha aramî ܦܥܠܐ (pa'la), îbrî פועל (po'êl). Ji eynî rehî: fiil, fêl, fêr

Werger

di rêzimanê de

• Almanî:  →  n, ^? → , ^? → 
• Danmarkî:  →  n,  →  n
• Endonezyayî:  → 
• Erebî: فاعل (fa'il)
• Farisî:  → ,  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Holendî:  →  n
• Îngilîzî: subject (grammar),  → , ^? → 
• Îzlendî:  →  n
• Japonî:  →  ()
• Koreyî: 주어 (ju-eo)
• Polonî:  →  m
• Portugalî:  →  m
• Rusî: предмет (predmét)
• Sirboxirwatî:  →  m
• Spanî:  →  m
• Swêdî:  → 
• Telûgûyî: కర్త (karta)
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng^ⓘ
• Deng (Connecticut, DYA)^ⓘ

Lêker

1. têk çûn, bi ser neketin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Navdêr

1. kiryar, kirde, kirar, kirox, fail
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. kirdar, kirok, qisas
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. kirar
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]