fena

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): 
• Kîtekirin: fe‧na

Navdêr 1

fena m

1. (fen û fût) Binere: fen

Navdêr 2

fena cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. (kesa/ê fenan dike) Binere: fenakar

Hoker

fena

1. wek, mîna, nola, şibî, şibhî

   Ew ne fena te zîrek e.

Ji wêjeya klasîk

• Salik kî ye hatî ji mecazê bi heqîqet
  Sûret ne şinasî yû bi me'na ne fena girt
  Tenha ne li min lami'ê husna te şefeq da — ()

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 

Çekî

Navdêr

 m

1. (heywan) kûçik, se
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Slovakî

Navdêr

 m

1. (heywan) dêl (kûçikên/seyên mê, gurên mê)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên dêl hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Îzmîr, Tirkiye)^ⓘ

Rengdêr

1. neçê, bed, fena, netû, xerab, nebaş, nepak

   ― Bertil tiştekî bed e.

2. nexweş

   ― Xebereke ne xweş.

3. pir, gelek

   ― Îro gelek karê min heye.

4. nepak

   ― Xwendekareke nepak e.

5. nexweş, pis

   ― Bêhneke pîs.

   ― Hewayeke nexweş.

6. bedxû

   ― Jineke xerab.

7. ecebê

   ― Baraneke ecêb dibare mirinokî.