gerden

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ger·den

Navdêr

Tewandina gerden
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gerden	gerden
Îzafe	gerdena	gerdenên
Çemandî	gerdenê	gerdenan
Nîşandera çemandî	wê gerdenê	wan gerdenan
Bangkirin	gerdenê	gerdenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gerdenek	gerdenin
Îzafe	gerdeneke	gerdenine
Çemandî	gerdenekê	gerdeninan

gerden m

1. (anatomî) soqar, qirrik, gewrî, hefik, stu,
   beşa zirav ya leşî ya ku serî û sîngî bi hev ve girê dide
   (bi taybetî rexê derve)
   • Mela li gerdena dilber ji nû sed bûse mayin deyn
     Mecalê dê bixwazim jê dibê deynê te »fewqe l-àeyn«. — ()
2. beşa zirav ya ber devê botlan
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bide ber

• patik

Biwêj

• gerden azad kirin: kirin, lê borîn, bexşandin, lê negirtin

Jê

• gerdenaza
• gerdenî
• gerdenîk
• gerdenzer
• gerdenzirav

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha farisî (gerdan), farisiya navîn , têkilî gerîn û gerandin.

Werger

• Afrîkansî:  → ,  → 
• Almanî:  →  nêr,  →  mê
• Danmarkî:  → 
• Erebî: ^? → , ^? → , ^? → 
• Esperantoyî:  → 
• Farisî:  → ,  → 
• Ferî:  → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  nêr
• Frîsî:  → 
• Holendî:  → ,  → 
• Îngilîziya kevn:
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Îtalî:  → 
• Îzlendî:  → 
• Japonî:  →  ()
• Katalanî:  → 
• Latînî:  → ,  → 
• Malezî:  → 
• Mayayiya yukatekî:  → 
• Mecarî:  → 
• Norwecî:  → 
• Polonî:  → 
• Portugalî:  → 
• Sirananî:  → 
• Spanî:  → 
• Swêdî:  → 
• Tagalogî:  → 
• Tirkî:  → 
• Zuluyî:  →