hak

Kurmancî

Navdêr 1

hak m

1. (zimanê zarokan) xew, nivistin, raketin, razan:

   Were hakê bike. (Were binive.)

Herwiha

• ha (4)
• haê
• hakê
• hayê

Jê

• hak kirin
• hakkirin
• hakkirî

Werger

Navdêr 2

hak m

hak kirin

1. ziyan lê kirin, xirab kirin
   (bi taybetî ketin malperekê û ew xirab kirin)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Werger

• Afrîkansî:  → 
• Fînî:  → 
• Holendî:  → 
• Îngilîzî: to  → 

Zazakî

Navdêr

 n

1. hêk
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Endonezyayî

Bilêvkirin

• Deng (Sleman, Îndonezya)^ⓘ

Navdêr

1. (hiqûq) maf, heq
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên heq hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Malezî

Navdêr

1. (hiqûq) maf, heq
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên heq hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

1. dadî, heqî

   Haktan ayrılmamalı. ― Divê ji heqiyê averê nebe.

2. maf, heq
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. heqî

   Bu davada hak görmüyorum. ― Ez di vê daweyê de heqiyê nabînim.

4. heq

   Ana hakkı ödenmez. ― Heqê dê nayê dayîn.

5. heq

   Makas hakkı. ― Heqê meqesê.

6. mize

   Çalıştık, hakimizi isteriz. ― Em xehıtîne, heqê xwe dixwazin.

7. Sözüm haktır. ― Gotina min heq e.

8. li ser maden, dar, kevir û tiştê wisa nivîs an jî şekil kolandin
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
9. jêbirina nivîsâ li ser kaxiz hâk xak, ax
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• (「heq xwarin」)
• (「hekem, kizîr」)
• (「heqîqet, rasteqînî, rastî」)
• (「dadgêrr, dadrês」)
• (「der bare」)
• (「derbare」)
• hakkında hüküm verilmek
• (「mafdar」)
• (「bêmaf, neheq」)
• haksızlığa uğrayan
• (「bêmafî, neheqî」)
• (「neheqî kirin」)

Etîmolojî

Ji erebî ().

Tirkmenî

Navdêr

1. (hiqûq) maf, heq
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên heq hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}