kele

Kurmancî

Navdêr 1

kele m

1. Pêlavên ser berfê.

   Hevmane: liyan, lekan, niyal

Bide ber

• kel
• kelle

Nêzîk

• kaşe

Jê

• keleker
• kelevan
• kelevanî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  →  m,  →  m, ^? →  m
• Çekî:  →  m
• Erebî:  → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → , ^? → 
• Fînî:  → 
• Fransî:  →  m
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 
• Îtalî:  →  m,  →  m
• Polonî:  →  m
• Swêdî:  → 
• Tirkî:  → ,  → 
• Yûnanî:  →  n ()

Navdêr 2

kele cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. (ser) Binere: kelle

Navdêr 3

kele m

1. Guhartoyeke keleh (“avahiyên mezin yên berê”).

Rengdêr

kele

1. Guhartoyeke kel.

Tirkî

Navdêr

1. kel, congayê kel
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Toxarî B

Navdêr

1. (anatomî) navik
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên navik hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}