manedar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ma·ne·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
manedar	manedartir	herî manedar (merkezî) tewrî manedar (rojavayî) manedartirîn (soranîzm)

manedar

1. watedar, giring, muhim, ferz, binirx, fer, lazim, pêwîst, pêdivî, hewce, gerek, jêneger
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• manadar
• ma'nadar
• me'nadar
• ma'nedar
• me'nadar
• me'nedar
• bimana
• bimane
• bima'na
• bime'na
• bima'ne
• bime'na
• bime'ne

Dijmane

• bêmane

Jê

• (lêker) manedar bûn
• (lêker) manedar kirin
• (navdêr) manedarbûn
• (rengdêr) manedarbûyî
• manedarî
• manedarîtî
• (navdêr) manedarkirin
• (rengdêr) manedarkirî
• manedartî

Etîmolojî

Ji mane +‎ -dar.

Werger

• Almanî:  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → , ^? → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  →