qed

	Bikarhênerek dixwaze ev peyv were standardkirin. Ji kerema xwe tevlî nîqaşa li ser Daxwazên standardkirinê bibin.(+)
	qet  / qed

Kurmancî

Navdêr

Tewandina qed
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qed	qed
Îzafe	qeda	qedên
Çemandî	qedê	qedan
Nîşandera çemandî	wê qedê	wan qedan
Bangkirin	qedê	qedino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qedek	qedin
Îzafe	qedeke	qedine
Çemandî	qedekê	qedinan

qed m

1. parî, parçe, ker, pirt, pişk, beş

   Qedek nanî û firek avê.

   Pariyek nanî û qultek avê

Ji wêjeya klasîk

• Toz û xubara seherê ber çimen
  Qed neşere t-tîbe we-bi-l-miski fah
  Fêris û rimbaz-i gihan yek bi tîr — ()

Herwiha

1. qede (2)

Bide ber

• qe
• qeft
• qer
• qet
• qey

Jê

• qedî
• qedîtî
• (Lêker) qed bûn
• (Lêker) qed kirin
• (Lêker) qitqitî kirin
• (Navdêr) qedbûn
• (Navdêr) qedkirin
• (Rengdêr) qedbûyî
• (Rengdêr) qedkirî

Etîmolojî

Ji erebî (qet'), hevreha aramî (qet'a), îbranî (qet'a). Ji eynî rehî: qedandin, qedîn, qet, qetandin, qeten, qetiyen, qetîn, qete, qite...

Werger

• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  →