seb

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: seb

Navdêr

Tewandina seb
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seb	seb
Îzafe	seba	sebên
Çemandî	sebê	seban
Nîşandera çemandî	wê sebê	wan seban
Bangkirin	sebê	sebino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sebek	sebin
Îzafe	sebeke	sebine
Çemandî	sebekê	sebinan

seb m

1. Çîmento, asvalt, zift, qîr.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. sement^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Êdî nişan nabin xwiya
  Têkil kirin lazim seba
  Min dî seba dayê seher — ()

Bide ber

• sef
• sep

Têkildar

• gêç
• libx

Jê

• seb kirin (lêker)
• sebandin
• sebandî
• sebî
• sebkirin (navdêr)
• sebkirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 

Hoker

seb

1. Guhartoyeke seba (「ji ber, ji bo」).

Mecarî

Navdêr

1. birîn, birîndarî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

Ev made ji wergerên birîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}