zift

Kurmancî

Navdêr

zift m

1. qîr, qetran, asfalt,
   tiştek reş, çir, ron û don e û bi taybetî bo avakirina kolanan têt bikaranîn
   madeyê ku berî rêyekê qîr bikin didanin
   • Li ser riya qîr û zift / Hatin ser hev pale gişt — ()

Jê

• zift kirin (lêker)
• ziftbûyî (rengdêr)
• ziftî
• ziftkirin (navdêr)
• ziftkirî (rengdêr)

Bi alfabeyên din

Bide ber

• zeft

Etîmolojî

Ji erebî () ji aramî [Peyv?] zipta, hevreha akadî ziptu.

Pir peyv hene ko bi regeza xwe Ariyanîne lê mixabin di wîkîferhengê de mîna peyvin arabî yan turkî hatine nîşankirin ji wan peyvan ko bi belge hatine nîşan kirin ko arîne peyva Şablon:jin, dîn, û pir peyvin din

Avaya ne raste peyva zift ji peyva grîkî Şablon:asphalt hatye ko bi xwe ji du kîtan pêkhaye ji a ango ne û sphaltos ango avêjbare

Werger

• Almanî:  →  nêr, ^? →  m
• Farisî:  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → 

Tirkî

Navdêr

1. qîr, zift
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Werger

• Almanî:  →  nêr