Receptorium adrenergicum alpha 2

Receptorium adrenergicum α₂ est simul grex quattuor receptoriorum neurotransmissoris adrenergicorum et receptoriorum proteino G copulatorum. Neurotransmissores stimulantes sunt noradrenalinum et adrenalinum principales, atque nonnullae aliae agonistae notae sunt^[1].

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Receptoria α2 Exemplum: ADRA2A
Alia nomina	ADRAR
Locus geni (homo)
Chromosoma	10 (humanum)
Locus	10q25.2 (homo)
Fontes externae	OMIM: 104210

De diversis subtypis receptoriorum α₂ iam relata sunt, ut α_2A, α_2B, α_2C. Non in mammaliis invenitur α_2D. Distributio subtyporum in corpore diversa est.

Effectus agonistarum α₂ possunt esse sedatio, analgesia, vasodilatatio, bradycardia.

Physiologia

Receptorium adrenergicum α₂ (RAα2) est superfamiliae receptoriorum proteino G copulatorum membrum. Neurotransmissores, qui in receptorium α₂ incidunt, sunt noradrenalinum (cum affinitate maiore α receptoriorum) et adrenalinum (cum affinitate maiore β receptoriorum). In corporis organis diversorum munerum agunt.

In cortice praefrontali cerebri RAα2 cognitioni servant. Receptoria α₂ momentum etiam gubernationis pressionis sanguinis habent^[2].

Inveniuntur

• receptorium α_2A (RAα2A) in cerebri loco caeruleo, mesencephalo, hypothalamo, hippocampo, medulla spinali, corticibus, cerebello, nucleis septalibus,
• receptorium α_2B (RAα2B) in systemate olfactorio, thalamo, stratum pyramidalis hippocampi,
• receptorium α_2C (RAα2C) in mesencephalo, corpore amygdaloide, systemate olfactorio, substantia nigra, nucleis basalibus. Occurrunt receptoria α_2C imprimis intra cellulas^[3], tantum ad temperaturas physiologicas^[4].

De systemate excitante reticulari ascendente et noradrenalino neurotransmissore

Conferatur pagina principalis: Systema excitans reticulare ascendens.

Receptoria proteino G copulata

Conferatur pagina principalis: Receptorium proteino G copulatum.

Receptoria proteino G copulata (RPGC) in genere, cum stimulata, signa per proteina GTP (guanosinum triphosphatum) ligantia (proteina G dicta) transmittunt. Receptoriis subunitates helicales septem sunt, quibus membranam cellularem transgreditur. Receptoria α₂ in endothelio vasorum sanguineorum diversorum reperiuntur, quo ea effectus suos per proteinum G inhibens (G_i) et postea per oxidasem acidi nitrici, cum formatione acidi nitrici (NO), ita vasodilatationem permittens, exercent^[5].

Cognitio et corticis praefrontalis receptoria α₂

Una cum receptoriis α₁ (RAα1) etiam receptoria α₂ (RAα2) in cortice praefrontali ad cognitionem referunt^[6]. Videtur, ut methylophenidatum, medicamentum tractationis conturbationis hypercineticae cum attentionis defecto (CHAD), in parte effectus emendativos ope RAα2 perficit^[7].

Munera receptoriorum α₂ pressionis fluxusque sanguinis

Receptoria adrenergica α₂ (RAα2) inveniuntur in cerebro, corde, renibus, vasīs sanguineis. Centralia RAα2A centrorum cerebralium pressionem sanguinis et in sanguine multitudinem noradrenalini minuit, peripherica RAα2B retentionem natrii et vasoconstrictionem perficit, peripherica quoque RAα2C vasoconstrictionem frigore inductam causat^[8].

Pathophysiologia

Polymorphismi receptoriorum α₂ significatio morborum cardiovascularium habent^[9].

Neurotransmissores stimulantes

• 
  Noradrenalinum

Agonistae receptoriorum α2

Agonistae α₂ sunt substantiae, quae receptoriis α₂ cellulas stimulant. Effectus earum possunt esse sedatio, analgesia, vasodilatatio, bradycardia^[10]. Exempla sunt:

• Clonidinum — hypertensionis arterialis, delirii trementis^[11]
• Dexmedetomidinum^[12]
• Mirtazapinum — obsidio receptoriorum H₁, α_2A, α_2C.

Antagonista receptoriorum α2

• Guanfacinum — receptoria α_2A incitat. Praeterea in CHAD tractando adhibentur^[13].

Nexus interni

• Receptorium adrenergicum alpha-1