Pluto

Latine

Formae aliae

• Pluton

Notatio

Palaeograece Πλούτων (Plūtōn), a πλοῦτος (plūtos, pecunia).

Nomen proprium

Plūt|ō, -ōnis m

1. Deus Romanus Graecusque inferorum.
2. Nonus planeta Solis.

Vicipaedia articulum habet de Plutone.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	Plūtō	—	I
gen.	Plūtōnis	—	II
dat.	Plūtōnī	—	III
acc.	Plūtōnem	—	IV
abl.	Plūtōne	—	VI
voc.	Plūtō	—	V

Dictiones collatae

Planetae Systematis Solaris

☿ Mercurius | ♀ Venus | ♁ Tellus (Terra) | ♂ Mars | ♃ Iuppiter (Juppiter) | ♄ Saturnus | ♅ Uranus | ♆ Neptunus

Translationes

Anglice

(et deus et planeta) Pluto ☞^en

Germanice

(et deus et planeta) Pluto ☞^de

Graeca Antiqua

(deus) Πλούτων (Plūtōn, m.)

Ruthenice

(et deus et planeta) Плутон (Plutón, masc.) ☞ru

Suecice

(et deus et planeta) Pluto ☞^sv