Posse

Solum Posse Germanice ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. posse.

Germanice

Appellatio pronuntiatusque

Posse

API: [ˈpɔsə]

(appellatio normata)

Syllabificatio phonetica: Pos·se

Nomen substantivum

Posse fem. (plur. Possen)

1. (Theatrum vel fig.) lūdus iocus, res rīdicula; plur. nūgae

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Posse	Possen
gen.	Posse	Possen
dat.	Posse	Possen
acc.	Posse	Possen

Dictiones collatae

Composita

• Possenmacher
• Possenspiel

Collocationes

• Possen treiben — ludere, iocari.
• Possen reißen — nūgārī, ioculāria fundere, rīdicula iactitāre.
• Lass die Possen! — aufer nūgās!

Dictiones derivatae

• possenhaft
• possierlich