angelus

Latine

Notatio

“Nuntius.”

← Graeca Antiqua ἄγγελος (angelos, nuntius)

Nomen substantivum

angĕl|us, -ī masc.

1. Nuntius.
2. (κατ' ἐξοχήν) Ens caelestis et spiritalis, hominum superior potestate intellegentiaque, ut qui in sanctis scripturis dicuntur nuntios Dei esse.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	angĕlus	angĕlī	I
gen.	angĕlī	angĕlōrum	II
dat.	angĕlō	angĕlīs	III
acc.	angĕlum	angĕlōs	IV
abl.	angĕlō	angĕlīs	VI
voc.	angĕle	angĕlī	V

Translationes

Anglice

angel ☞en

Bohemice

anděl masc. ☞cs

Dacoromane

înger masc. ☞ro

Finnice

enkeli ☞fi

Francogallice

ange masc. ☞fr

Germanice

Engel masc. ☞de

Graeca Antiqua

ἄγγελος (angelos, c.)

Hispanice

ángel masc. ☞es

Italice

angelo masc. ☞it

Lusitane

anjo masc. ☞pt

Ruthenice

ангел (ángel, masc.) ☞ru