nuntius

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnuːntius/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nūn·ti·us — morphologica: nunt-ius

Formae aliae

• nuncius

Notatio

Pro *noventius, a radice nov₂.

Nomen adiectivum

nūntĭ|us, -a, -um

1. Relatus rerum recentium.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	nūntius	nūntia	nūntium	nom.	nūntiī nūntī	nūntiae	nūntia
gen.	nūntiī nūntī	nūntiae	nūntiī nūntī	gen.	nūntiōrum	nūntiārum	nūntiōrum
dat.	nūntiō	nūntiae	nūntiō	dat.	nūntiīs	nūntiīs	nūntiīs
acc.	nūntium	nūntiam	nūntium	acc.	nūntiōs	nūntiās	nūntia
abl.	nūntiō	nūntiā	nūntiō	abl.	nūntiīs	nūntiīs	nūntiīs
voc.	nūntī	nūntia	nūntium	voc.	nūntiī nūntī	nūntiae	nūntia

Translationes

Relatus rerum recentium

Anglice: announcing (en), reporting (en)

Germanice: verkündend (de), meldend (de)

Nomen substantivum

nūntĭ|us, -ī

1. Qui nuntiat.
2. Res quae nuntiatur, idem quod nuntium.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	nūntius	nūntiī nūntī	I
gen.	nūntiī nūntī	nūntiōrum	II
dat.	nūntiō	nūntiīs	III
acc.	nūntium	nūntiōs	IV
abl.	nūntiō	nūntiīs	VI
voc.	nūntī	nūntiī nūntī	V

Translationes

Qui nuntiat

Anglice: messenger (en), nuncio (en) Dacoromane: sol (ro) m Esperantice: nuncio (eo) Germanice: Bote (de) m, Kurier (de) m, Nuntius (de) m

Italice: messagiero m, nunzio (it) m Ruthenice: нунций (ru) m ‎(nuncij)

Res quae nuntiatur

Anglice: message (en) Dacoromane: mesaj (ro) n, veste (ro) f Germanice: Botschaft (de) m

Hispanice: mensaje (es) m Italice: messaggio (it) m, novella (it) f Lusitane: anúncio (pt) m, mensagem (pt) f