caninus

Latine

Notatio

← canis

Nomen adiectivum

cănīn|us, -a, -um

1. Qui ad canem pertinet.

Declinatio

singularis				pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	canīnus	canīna	canīnum	nom.	canīnī	canīnae	canīna
gen.	canīnī	canīnae	canīnī	gen.	canīnōrum	canīnārum	canīnōrum
dat.	canīnō	canīnae	canīnō	dat.	canīnīs	canīnīs	canīnīs
acc.	canīnum	canīnam	canīnum	acc.	canīnōs	canīnās	canīna
abl.	canīnō	canīnā	canīnō	abl.	canīnīs	canīnīs	canīnīs
voc.	canīne	canīna	canīnum	voc.	canīnī	canīnae	canīna

Translationes

Anglice

canine ☞en

Graeca Antiqua

κύνειος (cynēos)

Polonice

psi ☞pl

Dacoromane

canin ☞ro

Loci

Plaut.

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

antiq.

• saeculum 2 a.C.n., Plauti Casina

  Caninam scaevam spero meliorem fore.