desero

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdeːseroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·se·rō — morphologica: de-ser-o

Verbum transitivum

dēser|ō, -ere, deserŭī, desertum

1. Relinquere homines in periculo vel munus.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dēser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēserō	dēseram		dēserēbam	dēsererem	dēseram
II. sing.	dēseris	dēserās	dēsere!	dēserēbās	dēsererēs	dēserēs	dēseritō!
III. sing.	dēserit	dēserat		dēserēbat	dēsereret	dēseret	dēseritō!
I. plur.	dēserimus	dēserāmus		dēserēbāmus	dēsererēmus	dēserēmus
II. plur.	dēseritis	dēserātis	dēserite!	dēserēbātis	dēsererētis	dēserētis	dēseritōte!
III. plur.	dēserunt	dēserant		dēserēbant	dēsererent	dēserent	dēseruntō!
Thema	Vox passiva
dēser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dēseror	dēserar		dēserēbar	dēsererer	dēserar
II. sing.	dēsereris	dēserāris	dēserere!	dēserēbāris	dēsererēris	dēserēris	dēseritor!
III. sing.	dēseritur	dēserātur		dēserēbātur	dēsererētur	dēserētur	dēseritor!
I. plur.	dēserimur	dēserāmur		dēserēbāmur	dēsererēmur	dēserēmur
II. plur.	dēseriminī	dēserāminī	dēseriminī!	dēserēbāminī	dēsererēminī	dēserēminī	—
III. plur.	dēseruntur	dēserantur		dēserēbantur	dēsererentur	dēserentur	dēseruntor!

Thema	Vox activa
dēseru-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dēseruī	dēseruerim	dēserueram	dēseruissem	dēseruerō
II. sing.	dēseruistī	dēserueris	dēseruerās	dēseruissēs	dēserueris
III. sing.	dēseruit	dēseruerit	dēseruerat	dēseruisset	dēseruerit
I. plur.	dēseruimus	dēseruerimus	dēseruerāmus	dēseruissēmus	dēseruerimus
II. plur.	dēseruistis	dēserueritis	dēseruerātis	dēseruissētis	dēserueritis
III. plur.	dēseruērunt	dēseruerint	dēseruerant	dēseruissent	dēseruerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dēserere	dēseruisse	dēsertūrum, -am, -um esse	dēserēns		dēsertūrus, -a, -um­
Vox passiva	dēserī	dēsertum, -am, -um esse	dēsertum īrī		dēsertus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dēserendī		dēserendus, -a, -um			dēsertum	dēsertū

Dictiones collatae

• serō, serere, sertum

Composita

• asserō, asserere, assertum
• cōnserō, cōnserere, cōnsertum
• disserō, disserere, dissertum
• īnserō, īnserere, īnsertum
• interserō, interserere
• exserō, exserere, exsertum
• prōserō, prōserere, prōsertum
• subserō, subserere, subsertum
• trānserō, trānserere, trānsertum

Dictiones derivatae

• dēsertiō
• dēsertor, dēsertrīx
• dēsertum

Translationes

Pars in animantibus, ex quo stercus geritur

Anglice: to desert (en) Esperantice: dizerti (eo)

Germanice: im Stich lassen (de), desertieren (de)