dictum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiktum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dic·tum — morphologica: dict-um

Notatio

← Latine: dīcō (dīcere)

Nomen substantivum

dict|um, -ī neut.

1. Res dicta.
   1. Proverbium.
   2. Promissio, testimonium.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	dictum	dicta	I
gen.	dictī	dictōrum	II
dat.	dictō	dictīs	III
acc.	dictum	dicta	IV
abl.	dictō	dictīs	VI
voc.	dictum	dicta	V

Translationes

Res dicta

Anglice: saying (en), word (en)

Germanice: Äußerung (de) f, Spruch (de) m, Ausspruch (de) m, Wort (de) n

Proverbium

Anglice: proverb (en)

Germanice: Sprichwort (de) n, Proverb (de) n

Promissio, testimonium

Anglice: assurance (en), promise (en)

Germanice: Aussage (de) f, Versprechen (de) n

Discretiva

dictum dictio est in variis linguis:

• Anglice: dictum
• Batave: dictum
• Francogallice: dictum

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
dictum	—	—	—	supinum­	accusativo	dīcō (dīcere)

Forma	Modus flexurae	originis
dictum	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii dictus
dictum	casus nominativus singularis · genus neutrum	participii dictus
dictum	casus accusativus singularis · genus neutrum	participii dictus
dictum	casus vocativus singularis · genus neutrum	participii dictus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiktum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dic·tum — morphologica: dict-um