dilata

Discretiva

dilata dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: dilata

Dictiones similes

• Dacoromane: dilată

Formae affines

Latine

dīlāta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīlāta	casus nominativus singularis · genus femininum	participii dīlātus
dīlāta	casus vocativus singularis · genus femininum	participii dīlātus
dīlāta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii dīlātus
dīlāta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii dīlātus
dīlāta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii dīlātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈlaːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·ta — morphologica: di-lat-a

dīlātā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīlātā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	dīlātō (dīlātāre)

Forma	Modus flexurae	originis
dīlātā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii dīlātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈlaːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā — morphologica: di-lat-a

Dacoromane

dilata

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilata	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	dilata

Appellatio pronuntiatusque

API: /dilaˈta/

Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: dilat-a

Francogallice

dilata

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilata	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	dilater

Appellatio pronuntiatusque

API: [dilaˈta]

Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: di-lat-a

Italice

dilata

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilata	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	dilatare
dilata	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	dilatare

Forma	Modus flexurae	originis
dilata	forma singularis · genus femininum	adiectivi dilato

Appellatio pronuntiatusque

API: /diˈlata/

Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: dilat-a

Lusitane

dilata

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilata	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	dilatar
dilata	secunda singularis	praesens	affirmativa	imperativus	dilatar

Appellatio pronuntiatusque

API: [dɨˈłatɜ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: di·la·ta — morphologica: di-lat-a

Loci

Titus Livius -58/+17

P. Ovidius Naso -42…+18

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Petronius Arbiter ca. 14-66

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Debebatur omnium consensu consuli triumphus, sed dilata res est tribuno de lege agente; id antiquius consuli fuit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

class.

• Dumque ibi perluitur solita Titania lympha,

ecce nepos Cadmi dilata parte laborum

per nemus ignotum non certis passibus errans

pervenit in lucum: sic illum fata ferebant. —Metamorphoses Ovidii Nasonis ^[3][2]

class.

• Itaque agenda est contra se causa absentis et in suspenso ira retinenda; potest enim poena dilata exigi, non potest exacta revocari. —De ira Senecae ^[4][2]

saec. I.

• Non est dilata fallacia, sed ad latus navigii furtim processimus capitaque cum superciliis denudanda tonsori praebuimus. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• hi sunt qui trepidant et ad omnia fulgura pallent,

cum tonat, exanimes primo quoque murmure caeli,

non quasi fortuitus nec ventorum rabie sed

iratus cadat in terras et iudicet ignis.

illa nihil nocuit, cura graviore timetur

proxima tempestas velut hoc dilata sereno. —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[6][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Neve diu dilata nimis spes vestra putetur?

Cunta prius cunti mortales ista videbunt,

Quam decies latum Saturnus cinxerit orbem

Limite retrogrado. Placida sic Virgine captus

Iam rapior; sacri sic mulcent ubera lactis!

Talia narrantem cunti gaudentibus alis

Celicole umbrabant atque agmina nuntia pacis. —Africa Petrarcae ^[7][2]

Fontes