dives

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwes/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ves — morphologica: dives

Nomen adiectivum

dīv|ĕs, -ĭtis

1. (dicitur de hominibus) Pecuniosus, multam pecuniam possidens.
2. (dicitur de rebus) Opulentus, abundans re.
3. Pretiosus, magnificus.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dīves	dīves	dīves	nom.	dīvitēs	dīvitēs	dītia
gen.	dīvitis	dīvitis	dīvitis	gen.	dīvitum	dīvitum	dīvitum
dat.	dīvitī	dīvitī	dīvitī	dat.	dīvitibus	dīvitibus	dīvitibus
acc.	dīvitem	dīvitem	dīves	acc.	dīvitēs dīvitīs	dīvitēs dīvitīs	dītia
abl.	dīvite	dīvite	dīvite	abl.	dīvitibus	dīvitibus	dīvitibus
voc.	dīves	dīves	dīves	voc.	dīvitēs	dīvitēs	dītia

• Nom. et Acc. plur. neutr. divitia nusquam occurrunt; et ditia ←(dīs) usuvenit.^[1]

Translationes

Pecuniosus	dilatare ▼

Pecuniosus	collabi ▲

Anglice: rich (en) Francogallice: riche (fr), opulent (fr) Germanice: reich (de)

Abundans re	dilatare ▼

Abundans re	collabi ▲

Anglice: rich (en) Francogallice: riche (fr), opulent (fr) Germanice: reich (de)

Pretiosus	dilatare ▼

Pretiosus	collabi ▲

Anglice: precious (en), magnificent (en) Francogallice: précieux (fr), magnifique (fr) Germanice: kostbar (de), prächtig (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 278 — dives