domate

Discretiva

domate dictio est in variis linguis:

• Illyrice: domate
• Iudaeohispanice: domate

Formae affines

Latine

domāte

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
domāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	domō (domāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doˈmaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: do·mā·te — morphologica: dom-ate

Italice

domate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
domate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	domare
domate	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	domare

Appellatio pronuntiatusque

API: /doˈmate/

Syllabificatio phonetica: do·ma·te — morphologica: dom-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
domate	forma pluralis · genus femininum	adiectivi domato

Appellatio pronuntiatusque

API: /doˈmate/

Syllabificatio phonetica: do·ma·te — morphologica: domat-e

Loci

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Vos nunc omnia parva qui putatis,

Centeno gelidum ligone Tibur

Vel Praeneste domate pendulamque

Uni dedite Setiam colono,

Dum me iudice praeferantur istis

Iuli iugera pauca Martialis. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[1][2]

Fontes