donum
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque
dōnum 
API: /doːˈnum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lu·vi·um — morphologica: diluv-ium
Notatio
Nomen substantivum
dōn|um, -ī neut.
- Aliquid, quod alicui datur gratis et quod reddere huic necesse non est.
Declinatio
Dictiones collatae
- dōnābilis
- dōnāticus
- dōnātīo, dōnātiuncula
- dōnātor, dōnātrīx
Synonyma
- datīo
Composita
- condōnō, condōnāre, condōnātīo, condōnātor, condōnātrīx
Dictiones derivatae
Composita
- dōnificō, dōnificāre
Translationes
Remove ads
Loci
| M. Tullius Cicero –106…–43 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Remove ads
Fontes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads