ducenti

Latine

CC
Cardinalis:	ducentī
Ordinalis:	ducentēsimus
Adverbium:	ducentiēs
Distributivus:	ducēnī
Proportionalis:	…
Multiplicativus:	…
Collectivus:	…
CXCIX – CC – CCI

(C) centum ← ducentī → trecentī (CCC)

Appellatio pronuntiatusque

API: /duˈken.tiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·cen·tī — morphologica: du-cent-i

Formae aliae

• CC

Notatio

← duo + centum

Numerus cardinalis

ducent|ī, -ae, -a

1. Bis centena, centum undecentum et alius. Numerus CC.

Declinatio

Numerus cardinalis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.
nom.	ducentī	ducentae	ducenta	nom.
gen.	ducentōrum	ducentārum	ducentōrum	gen.
dat.	ducentīs	ducentīs	ducentīs	dat.
acc.	ducentōs	ducentās	ducenta	acc.
abl.	ducentīs	ducentīs	ducentīs	abl.
voc.	ducentī	ducentae	ducenta	voc.

Translationes

Bis centena	dilatare ▼

Bis centena	collabi ▲

Anglice: two hundred (en) Bohemice: dvě stě (cs) Bulgarice: двеста (bg) ‎(dvesta) Dacoromane: două sute (ro) Esperantice: ducent (eo) Finnice: kaksisataa (fi) Francogallice: deux cents (fr) Germanice: zweihundert (de) Hispanice: doscientos (es) m, doscientas (es) f Islandice: tvö hundruð (is) Italice: duecento (it) Lusitane: duzentos (pt) m, duzentas (pt) f Macedonice: двесте (mk) ‎(dveste) Neograece: διακόσια (el) ‎(diakósia) Polonice: dwieście (pl) Ruthenice: двести (ru) ‎(dvesti) Slovene: dvesto (sl) Suecice: tvåhundra (sv) Turcice: iki yüz (tr) Ucrainice: двісті (uk) ‎(dvisti)

Vide etiam

• Numeri Latini

Discretiva

ducenti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dūcentī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dūcentī	casus dativus singularis	participii dūcēns
dūcentī	casus ablativus singularis	adiectivi dūcēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /duːˈken.tiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dū·cen·tī — morphologica: duc-enti