erratum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·tum — morphologica: errat-um

Notatio

← Latine: errātus ← errō (errāre)

Nomen substantivum

errāt|um, -ī masc.

1. Huc illuc vagatio, vel actus huc illuc vagandi

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	errātum	errāta	I
gen.	errātī	errātōrum	II
dat.	errātō	errātīs	III
acc.	errātum	errāta	IV
abl.	errātō	errātīs	VI
voc.	errātum	errāta	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. error, peccātum (substantivum)

Translationes

Huc illuc vagatio, vel actus hac illuc vagandi	dilatare ▼

Huc illuc vagatio, vel actus hac illuc vagandi	collabi ▲

Anglice: fault (en), error (en), erratum (en), mistake (en) Germanice: Fehler (de) m, Irrtum (de) m Hebraica: טָעוּת‎‎ (he) f ‎(ta'ūt)

Discretiva

erratum dictio est in variis linguis:

• Anglice: erratum
• Batave: erratum
• Francogallice: erratum
• Suecice: erratum

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
errātum	—	—	—	supinum­	accusativo	errō (errāre)

Forma	Modus flexurae	originis
errātum	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii errātus
errātum	casus nominativus singularis · genus neutrum	participii errātus
errātum	casus accusativus singularis · genus neutrum	participii errātus
errātum	casus vocativus singularis · genus neutrum	participii errātus
errātum	casus accusativus singularis	substantivi errātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /erˈraːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: er·rā·tum — morphologica: errat-um

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• erratum et in amnibus inclutis. ab Minio, quem supra diximus, CC, ut auctor est Varro, abest Aeminius, quem alibi quidam intellegunt et Limaeam vocant, Oblivionis antiquis dictus multumque fabulosus, ab Durio Tagus CC interveniente Munda. Tagus auriferis harenis celebratur. ab eo CLX promunturium Sacrum e media prope Hispaniae fronte prosilit. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes