forate

Discretiva

forate dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

forāte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
forāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	forō (forāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rā·te — morphologica: for-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
forāte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii forātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fo·rā·te — morphologica: forat-e

Italice

forate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
forate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	forare
forate	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	forare

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈrate/

Syllabificatio phonetica: fo·ra·te — morphologica: for-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
forate	forma pluralis · genus femininum	adiectivi forato

Appellatio pronuntiatusque

API: /foˈrate/

Syllabificatio phonetica: fo·ra·te — morphologica: forat-e