massa

Solum massa Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Massa.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmaːs.sa/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mās·sa — morphologica: mass-a

Notatio

← Graeca Antiqua: μάζα (farina subacta, unde fit panis)

Nomen substantivum

māss|a, -ae fem.

1. √ Quaecumque materia subacta, et spissata ad modum farinae subactae.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	māssa	māssae	I
gen.	māssae	māssārum	II
dat.	māssae	māssīs	III
acc.	māssam	māssās	IV
abl.	māssā	māssīs	VI
voc.	māssa	māssae	V

Dictiones collatae

• māssō, māssāre

Dictiones derivatae

• māssālis, māssāliter
• māssula

Translationes

Quaecumque materia subacta, et spissata ad modum farinae subactae	dilatare ▼

Quaecumque materia subacta, et spissata ad modum farinae subactae	collabi ▲

Anglice: lump (en), mass (en) Francogallice: pâte (fr) f, masse (fr) f Germanice: Teig (de) m, Masse (de) m, Klumpen (de) m Hispanice: pasta (es) f, masa (es) f Italice: pasta (it) f, massa (it) f Suecice: pasta (sv) c, massa (sv) c

Discretiva

massa dictio est in variis linguis:

• Africanice: massa
• Batave: massa
• Catalane: massa
• Finnice: massa
• Francogallice: massa
• Indonesie: massa
• Islandice: massa
• Italice: massa
• Lusitane: massa
• Suecice: massa

Dictiones similes

• Suecice: mässa
• Anglice: Massa
• Italice: Massa

Formae affines

Latine

māssā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
māssā	casus ablativus singularis	substantivi māssa

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmaːs.saː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mās·sā — morphologica: mass-a

Loci

Vitruvius ca. -80…-15

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23–79

Sextus Iulius Frontinus ca. 40-103

antiq.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

• Cum id expertus esset, tum auream massam similiter pleno vaso demisit et ea exempta, eadem ratione mensura addita invenit ex aquae numero sextantum minore, quanto minus magno corpore eodem pondere auri massa esset quam argenti. Postea vero repleto vaso in eadem aqua ipsa corona demissa invenit plus aquae defluxisse in corona quam in aurea eodem pondere massa, et ita ex eo, quod fuerat plus aquae in corona quam in massa, ratiocinatus reprehendit argenti in auro mixtionem et manifestum furtum redemptoris. —De architectura Vitruvii ^[1][2]

saec. I.

• Cum Ilium captum est, Hannibal, homo vafer et magnus stelio, omnes statuas aeneas et aureas et argenteas in unum rogum congessit et eas incendit; factae sunt in unum aera miscellanea. Ita ex hac massa fabri sustulerunt et fecerunt catilla et paropsides et statuncula. Sic Corinthea nata sunt, ex omnibus in unum, nec hoc nec illud. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Iam omnes fontes aestate quam hieme gelidiores esse quem fallit? sicut illa permira naturae opera, aes ac plumbum in massa mergi, dilatatum fluitare, eiusdemque ponderis alia sidere, alia invehi, onera in aqua facilius moveri, Syrium lapidem quamvis grandem innatare eundemque comminutum mergi, recentia cadavera ad vadum labi, intumescentia attolli, inania vasa haud facilius quam plena extrahi; pluvias salinis aquas dulciores esse quam reliquas, nec fieri salem nisi admixtis dulcibus; —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

• Satis iam de modo cuiusque et velut nova quadam adquisitione aquarum et fraudibus et vitiis quae circa ea erant dictum est. Superest ut erogationem, quam confertam et, ut sic dicam, in massa invenimus, immo etiam falsis nominibus positam, per nomina aquarum, uti quaeque se habet, et per regiones urbis digeramus. Cuius comprensionem scio non ieiunam tantum sed etiam perplexam videri posse, ponemus tamen quam brevissime, ne quid velut formulae officii desit. Eis quibus sufficiet cognovisse summa, licebit transire leviora. —De aquaeductu urbis Romae Frontini ^[5][2]

Fontes