merx

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /merks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: merx — morphologica: merx

Formae aliae

• mercēs

Notatio

← Latine: mercor (mercārī) sive mereō (merēre)

Nomen substantivum

mer|x, -cis fem.

1. √ Res ipsa, quae emitur venditurve.
2. (Metonymicē) mercium quantitas, pretium.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	merx	mercēs	I
gen.	mercis	mercium	II
dat.	mercī	mercibus	III
acc.	mercem	mercēs	IV
abl.	merce	mercibus	VI
voc.	merx	mercēs	V

Dictiones collatae

• commercium
• mercābilis
• mercātiō
• mercātor
• mercātōrius
• mercātūra
• mercātus, mercātūs
• Mercurius

Dictiones derivatae

• mercālis
• mercēs, mercēdis

Composita

• mercimōnium
• mercor, mercārī

Translationes

Res ipsa, quae emitur venditurve	dilatare ▼

Res ipsa, quae emitur venditurve	collabi ▲

Anglice: merchandise (en) Germanice: Ware (de) f

Mercium quantitas, pretium	dilatare ▼

Mercium quantitas, pretium	collabi ▲

Anglice: purchase price (en), selling price (en) Germanice: Preis der Ware (de) m,Warenpreis (de) m

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Gaudium: Amicos habeo complures.

Ratio: “Notos” dic idque quam veraciter sis dicturus in dubio est. Nullum animal, nulla merx difficilior cognitu quam homo. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[1][2]

Fontes