Appellatio pronuntiatusque
- Syllabificatio phonetica: mōns·trō — morphologica: monstr-o
Verbum transitivum
mōnstr|ō, -āre, -āvī, -ātum
- Significare, facere ut alius videat aliquid.
Coniugatio
Verbum finitum
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| mōnstr- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
mōnstrō |
mōnstrem |
|
mōnstrābam |
mōnstrārem |
mōnstrābō |
|
| II. sing. |
mōnstrās |
mōnstrēs |
mōnstrā! |
mōnstrābās |
mōnstrārēs |
mōnstrābis |
mōnstrātō! |
| III. sing. |
mōnstrat |
mōnstret |
|
mōnstrābat |
mōnstrāret |
mōnstrābit |
mōnstrātō! |
| I. plur. |
mōnstrāmus |
mōnstrēmus |
|
mōnstrābāmus |
mōnstrārēmus |
mōnstrābimus |
|
| II. plur. |
mōnstrātis |
mōnstrētis |
mōnstrāte! |
mōnstrābātis |
mōnstrārētis |
mōnstrābitis |
mōnstrātōte! |
| III. plur. |
mōnstrant |
mōnstrent |
|
mōnstrābant |
mōnstrārent |
mōnstrābunt |
mōnstrantō! |
| Thema |
Vox passiva |
| mōnstr- |
Tempus praesens |
imperfectum |
futurum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
imperat. |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
imperat. |
| I. sing. |
mōnstror |
mōnstrer |
|
mōnstrābar |
mōnstrārer |
mōnstrābor |
|
| II. sing. |
mōnstrāris |
mōnstrēris |
mōnstrāre! |
mōnstrābāris |
mōnstrārēris |
mōnstrāberis |
mōnstrātor! |
| III. sing. |
mōnstrātur |
mōnstrētur |
|
mōnstrābātur |
mōnstrārētur |
mōnstrābitur |
mōnstrātor! |
| I. plur. |
mōnstrāmur |
mōnstrēmur |
|
mōnstrābāmur |
mōnstrārēmur |
mōnstrābimur |
|
| II. plur. |
mōnstrāminī |
mōnstrēminī |
mōnstrāminī! |
mōnstrābāminī |
mōnstrārēminī |
mōnstrābiminī |
— |
| III. plur. |
mōnstrantur |
mōnstrentur |
|
mōnstrābantur |
mōnstrārentur |
mōnstrābuntur |
mōnstrantor! |
Close
More information Thema, Vox activa ...
| Thema |
Vox activa |
| mōnstrāv- |
Tempus perfectum |
plusquam perfectum |
futurum exactum |
| Persona |
indicativ. |
coniunct. |
indicativ. |
coniunct. |
| I. sing. |
mōnstrāvī |
mōnstrāverim |
mōnstrāveram |
mōnstrāvissem |
mōnstrāverō |
| II. sing. |
mōnstrāvistī |
mōnstrāveris |
mōnstrāverās |
mōnstrāvissēs |
mōnstrāveris |
| III. sing. |
mōnstrāvit |
mōnstrāverit |
mōnstrāverat |
mōnstrāvisset |
mōnstrāverit |
| I. plur. |
mōnstrāvimus |
mōnstrāverimus |
mōnstrāverāmus |
mōnstrāvissēmus |
mōnstrāverimus |
| II. plur. |
mōnstrāvistis |
mōnstrāveritis |
mōnstrāverātis |
mōnstrāvissētis |
mōnstrāveritis |
| III. plur. |
mōnstrāvērunt |
mōnstrāverint |
mōnstrāverant |
mōnstrāvissent |
mōnstrāverint |
Close
Verbum infinitum
More information Modus, infinitivus ...
| Modus |
infinitivus |
participium |
| Tempus |
praesens |
perfectum |
futurum |
praesens |
perfectum |
futurum |
Vox activa |
mōnstrāre |
mōnstrāvisse |
mōnstrātūrum, -am, -um esse |
mōnstrāns |
|
mōnstrātūrus, -a, -um |
Vox passiva |
mōnstrārī |
mōnstrātum, -am, -um esse |
mōnstrātum īrī |
|
mōnstrātus, -a, -um |
|
|
| Gerundium |
Gerundivum |
Supinum |
| mōnstrandī |
mōnstrandus, -a, -um |
mōnstrātum |
mōnstrātū |
Close
Translationes
Significare, facere ut alius videat aliquid
- Anglice: show (en)
- Esperantice: montri (eo)
|
|
|