muniendus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /muːniˈen.dus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·ni·en·dus — morphologica: mun-iend-us

Notatio

← Latine: mūniō (mūnīre)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
mūniendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	mūniō (mūnīre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	mūniendus	mūnienda	mūniendum	nom.	mūniendī	mūniendae	mūnienda
gen.	mūniendī	mūniendae	mūniendī	gen.	mūniendōrum	mūniendārum	mūniendōrum
dat.	mūniendō	mūniendae	mūniendō	dat.	mūniendīs	mūniendīs	mūniendīs
acc.	mūniendum	mūniendam	mūniendum	acc.	mūniendōs	mūniendās	mūnienda
abl.	mūniendō	mūniendā	mūniendō	abl.	mūniendīs	mūniendīs	mūniendīs
voc.	mūniende	mūnienda	mūniendum	voc.	mūniendī	mūniendae	mūnienda