orate

Discretiva

orate dictio est in variis linguis:

• Anglice: orate
• Hispanice: orate

Formae affines

Latine

ōrāte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ōrāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	ōrō (ōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·te — morphologica: or-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
ōrāte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii ōrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːˈraːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·te — morphologica: orat-e

Italice

orate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
orate	secunda pluralis	—	activa	imperativus	orare
orate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	orare

Appellatio pronuntiatusque

API: /oˈrate/

Syllabificatio phonetica: o·ra·te — morphologica: or-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
orate	forma pluralis · genus femininum	adiectivi orato
orate	forma pluralis · genus femininum	participii orato (orare)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oˈrate/

Syllabificatio phonetica: o·ra·te — morphologica: orat-e