scio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈskioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sci·ō — morphologica: sci-o

Notatio

“Cernere,”

← radice Protindeuropaea *skei- “scindere.”

Verbum transitivum

sc|ĭō, -īre, scīvī vel sciī, scītum

1. √ Percipere vel apprehendere clare et certe; comprehendere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
sc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	sciō	sciam		sciēbam	scīrem	sciam
II. sing.	scīs	sciās	scī!	sciēbās	scīrēs	sciēs	scītō!
III. sing.	scit	sciat		sciēbat	scīret	sciet	scītō!
I. plur.	scīmus	sciāmus		sciēbāmus	scīrēmus	sciēmus
II. plur.	scītis	sciātis	scīte!	sciēbātis	scīrētis	sciētis	scītōte!
III. plur.	sciunt	sciant		sciēbant	scīrent	scient	sciuntō!
Thema	Vox passiva
sc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	scior	sciar		sciēbar	scīrer	sciar
II. sing.	scīris	sciāris	scīre!	sciēbāris	scīrēris	sciēris	scītor!
III. sing.	scītur	sciātur		sciēbātur	scīrētur	sciētur	scītor!
I. plur.	scīmur	sciāmur		sciēbāmur	scīrēmur	sciēmur
II. plur.	scīminī	sciāminī	scīminī!	sciēbāminī	scīrēminī	sciēminī	—
III. plur.	sciuntur	sciantur		sciēbantur	scīrentur	scientur	sciuntor!

Thema	Vox activa
scīv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	scīvī	scīverim	scīveram	scīvissem	scīverō
II. sing.	scīvistī	scīveris	scīverās	scīvissēs	scīveris
III. sing.	scīvit	scīverit	scīverat	scīvisset	scīverit
I. plur.	scīvimus	scīverimus	scīverāmus	scīvissēmus	scīverimus
II. plur.	scīvistis	scīveritis	scīverātis	scīvissētis	scīveritis
III. plur.	scīvērunt	scīverint	scīverant	scīvissent	scīverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	scīre	scīvisse	scītūrum, -am, -um esse	sciēns		scītūrus, -a, -um­
Vox passiva	scīrī	scītum, -am, -um esse	scītum īrī		scītus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
sciendī		sciendus, -a, -um			scītum	scītū

Dictiones derivatae

• sciēns, scienter
• scientia
• scīn
• sciolus
• scīscitō, scīscitāre
• scīscō, scīscere
• scītor, scītārī
• scītor, scītōris
• scius

Composita

• asciō, ascīre
• cōnsciō, cōnscīre
• nesciō, nescīre
• praesciō, praescīre
• resciō, rescīre
• scīlicet

Translationes

Percipere vel apprehendere clare et certe	dilatare ▼

Percipere vel apprehendere clare et certe	collabi ▲

Anglice: know (en) Dacoromane: ști (ro) Esperantice: scii (eo) Extrematurane: sabel Francogallice: savoir (fr) Germanice: wissen (de) Graeca Antiqua: γιγνώσκω ‎(gignṓskō) Hispanice: saber (es) Iudaeohispanice: saver (lad)