vinum

Latine

Vicipaedia articulum habet de vino.

Appellatio pronuntiatusque

vīnum

API: /ˈwiːnum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·num — morphologica: vin-um

Formae aliae

• vīnus

Notatio

← Graeca Antiqua: οἶνος ← ϝοινος

Nomen substantivum

vīn|um, -ī neut.

1. Potio fortis ex uvis facta

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	vīnum	vīna	I
gen.	vīnī	vīnōrum	II
dat.	vīnō	vīnīs	III
acc.	vīnum	vīna	IV
abl.	vīnō	vīnīs	VI
voc.	vīnum	vīna	V

Dictiones collatae

Synonyma

• baccha

Collocationes

• vini minister
• bibere vinum
• defaecare vinum

Proverbia

• In vino veritas

Dictiones derivatae

• vīneālis
• vīneārius
• vīneāticus
• vīneola
• vīnētum
• vīneus
• vīnibua
• vīnifer
• vīnifūsor
• vīnitō, vīnitāre
• vīnitor
• vīnitōrius
• vīnivorāx
• vīnolentia, vīnolentiēs
• vīnolentus
• vīnōsitās
• vīnōsus
• vīnulum

Translationes

Potio fortis ex uvis facta	dilatare ▼

Potio fortis ex uvis facta	collabi ▲

Anglice: wine (en) Dacoromane: vin (ro) n Esperantice: vino (eo) Francogallice: vin (fr) m Germanice: Wein (de) m Italice: vino (it) m Lusitane: vinho (pt) m Slovene: vino (sl) n

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-170

Ulco Cats Bussemaker 1810–1865

antiq.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Urbem philosophiae, mihi crede, proditis, dum castella defenditis; nam, dum haruspicinam veram esse vultis, physiologiam totam pervertitis. Caput est in iecore, cor in extis; iam abscedet, simul ac molam et vinum insperseris; deus id eripiet, vis aliqua conficiet aut exedet! —De divinatione Ciceronis ^[1][2]

class.

• Hesterno, Licini, die otiosi

multum lusimus in meis tabellis,

ut convenerat esse delicatos.

scribens versiculos uterque nostrum

ludebat numero modo hoc, modo illoc,

reddens mutua per iocum atque vinum. —Carmina Catulli ^[3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Tremens ad haec et stridenti vocula pavida sic anus: «At vobis, fortissimi fidelissimique mei sospitatores iuvenes, adfatim cuncta suavi sapore percocta pulmenta praesto sunt, panis numerosus vinum probe calicibus ecfricatis affluenter immissum et ex more calida tumultuario lavacro vestro praeparata.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[4]

saec. II.

• Legi adeo nuper in Capitonis Atei Coniectaneis senatus decretum vetus C. Fannio et M. Valerio Messalla consulibus factum, in quo iubentur principes civitatis, qui ludis Megalensibus antiquo ritu mutitarent, id est mutua inter sese dominia agitarent, iurare apud consules verbis conceptis, non amplius in singulas cenas sumptus se esse facturos quam centenos vicenosque aeris praeter olus et far et vinum, neque vino alienigena, sed patriae usuros, neque argenti in convivio plus pondo quam libras centum inlaturos. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

• Ergo nec vas erit in se ipso, nec vinum, sed vinivas erit: quod enim inest, et id in quo inest, ambo sunt eiusdem partes: sic igitur fieri potest ut idem aliquid sit in se ipso; Primo autem non potest, ut album in corpore: quia superficies est in corpore, scientia vero est in anima; ex his autem, quum sint partes, appellationes sumuntur, ut in homine certe; sed amphora et vinum, quum sunt seorsum, non sunt partes, sed simul tamen: idcirco, quando sunt partes, erit idem in se ipso: ut album in homine, quia est in corpore: et in hoc, quia est in superficie: verum in hac non amplius per aliud; atque haec diversa sunt specie, aliamque naturam et vim utrumque habet, superficies, et albor. —Aristotelis Physica Bussemakeri ^[6]

Fontes

4. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum VII. Versus 4 — vinum
6. Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber IV, capitulum III, [2] — vinum